Бичих юм юу ч үгүй хорвоод
Бийр атгаж төрчихөөд
Гайхсандаа л
Газар нэг ширтэж
Тэнгэр нэг ширтэж
Ургаа хад шиг мэнэрч чинэрч зогсоход
Ув улаан тэнгэрт бурханы дүр үзэгдээд
Бийрний минь үс нэг нэгээрээ сугарч
Бичгийн цаас шиг өвс дамналдаж унахуй
Өвсөнд барлагдаж ургасан шүлгийн дардас
Өөрсдөө цаасанд буух нь шүлэг болой